به نيم بوسه دهايي بخر ز اهل دلي....

اول هر ماه نه نهايت دوم و سوم خودشرا مي رساند . ماهيانه ي مختصرش را مي گيرد . گاهي اگر غذاي دندان گيري داشته باشم كه بشود پيش روي مهمان گذاشت تعارف مي كنم براي ناهار بماند . همان گوشه ي حياط نمازش را مي خواند و بعد از نماز به چهار طرف سلام ميدهد . بر مي خيزد انگار روبروي ديوار ندبه ايستاده باشد خودش را به عقب جلو تاب ميدهد و گويي خدا ان ور  خيابان ايستاده باشد داد ميزند اي خدا اي خدا براي خوبان خوش  بخواه....

بعضي القاب خاصند .... احساس خوبي به ادم ميدهد و من اين لقب خوبان را دوست دارم. حال دلم را خوب مي كند . 

بخشندگي به پول دادن نيست . ماهيانه ي من شايد يك خريد مختصر سوپري هم نشود. اما كلام او....

كاش هر جا كه هست بيايد. دل نگرانم ....

دلم براي خوبان گفتنش تنگ شده